привере́да
1. м. и ж., разг., см. привере́дник, привере́дница;
2. мн., уст. капры́зы, -заў, дзіва́цтвы, -ваў; (прихоти) наравы́, -во́ў, выдва́ры, -раў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)