предваря́ть несов., уст.

1. (делать раньше кого, чего) апярэ́джваць;

предваря́ть собы́тия апярэ́джваць падзе́і;

2. (предупреждать) папярэ́джваць, папераджа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)