пошуме́ть сов. пашуме́ць, (поговорить) пагавары́ць; (о громком разговоре) пагамані́ць; (покричать) пакрыча́ць, (долго, неоднократно) папакрыча́ць, папакры́чваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)