потерпе́ть сов.

1. (некоторое время) пацярпе́ць, (долго) папацярпе́ць;

2. (подвергнуться чему-л.) пане́сці, пацярпе́ць, (долго) папацярпе́ць, перажы́ць;

потерпе́ть неуда́чу пацярпе́ць няўда́чу;

потерпе́ть убы́тки пане́сці стра́ту;

потерпе́ть несча́стье перажы́ць няшча́сце.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)