оттяну́ть сов.

1. в разн. знач. адцягну́ць, мног. паадця́гваць;

оттяну́ть ло́дку адцягну́ць ло́дку;

оттяну́ть болт адцягну́ць бо́лт;

оттяну́ть войска́ адцягну́ць во́йскі;

оттяну́ть реше́ние адцягну́ць рашэ́нне;

2. (натрудить) наверадзі́ць;

оттяну́ть ру́ку чемода́ном наверадзі́ць руку́ чамада́нам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)