отобра́ть сов.

1. (взять обратно) узя́ць, забра́ць, мног. пазабіра́ць; (насильно) адабра́ць, мног. паадбіра́ць;

отобра́ть биле́ты при вхо́де забра́ць (пазабіра́ць, узя́ць) біле́ты пры ўвахо́дзе;

отбери́ у него́ мою́ кни́гу адбяры́ ў яго́ маю́ кні́гу;

2. (выбрать) адабра́ць, мног. паадбіра́ць, вы́браць, мног. павыбіра́ць;

отобра́ть спе́лые я́блоки адабра́ць (паадбіра́ць, вы́браць, павыбіра́ць) спе́лыя я́блыкі;

3. (собрать путём опроса) офиц. узя́ць;

отобра́ть свиде́тельские показа́ния узя́ць паказа́нні све́дак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)