оправда́ть сов., в разн. знач. апраўда́ць;

оправда́ть подсуди́мого апраўда́ць падсу́днага;

оправда́ть чьи-л. наде́жды апраўда́ць чые́е́будзь надзе́і;

оправда́ть расхо́ды апраўда́ць расхо́ды;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)