оконе́чность ж.

1. (край чего-л.) уст. край, род. кра́ю м.;

2. (конец) кане́ц, род. канца́ м., канцава́я ча́стка;

3. (конечность) анат., уст. кане́чнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)