обра́млённый
1. прич. аса́джаны, апра́ўлены; з уста́ўленымі ра́мамі; см. обра́мить;
2. прич. абра́млены; апра́ўлены; абве́дзены; см. обрамля́ть 3;
3. прил., иск. абра́млены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)