обихо́д м.

1. (употребление) ужы́так, -тку м., ужыва́нне, -ння ср.;

быть в обихо́де быць ва ўжы́тку (ужыва́цца);

вы́йти из обихо́да вы́йсці з ужы́тку;

2. (уклад жизни) лад, род. ла́ду м.; (обычай) звы́чай, -чаю м.;

повседне́вный обихо́д штодзённы звы́чай (лад);

3. (домашние вещи) ужы́так, -тку м., абыхо́дак, -дку м., ха́тнія рэ́чы;

предме́ты дома́шнего обихо́да прадме́ты ха́тняга ўжы́тку (ха́тнія рэ́чы);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)