намути́ть сов.
1. намуці́ць, накаламу́ціць;
2. перен., разг. набаламу́ціць, набунтава́ць, наблы́таць; см. мути́ть 1, 3.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)