наводя́щий
1. прич. які́ (што) наво́дзіць, які́ (што) наганя́е; см. наводи́ть;
2. прил. навадны́;
наводя́щий вопро́с навадно́е пыта́нне.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)