ме́рин конь, род. каня́ м.;

◊

врёт, как си́вый ме́рин хлу́сіць, як наня́ты;

глуп, как си́вый ме́рин дурны́, як бот.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)