лоб лоб, род. ілба́ м., (после гласных) лба, мн., ілбы́, -бо́ў, (после гласных) лбы, -боў;

нахму́рить лоб нахму́рыць лоб;

ата́ка в лоб воен. ата́ка ў лоб;

ме́дный лоб ме́дны лоб;

столкну́ть лба́ми сутыкну́ць ілба́мі;

на лбу напи́сано на лбе напі́сана;

семи́ пя́дей во лбу погов. лоб на сем пя́дзей;

что в лоб, что по́ лбу погов. не кі́ем, дык па́лкай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)