кочёвка ж.

1. (кочевье) качэ́ўе, -чэ́ўя ср.;

2. (действие) качава́нне, -ння ср.; вандро́ўка, -кі ж., вандрава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)