клони́ть
1. (что-л.) хілі́ць; (наклонять) нахіля́ць, вярну́ць; (склонять) схіля́ць; (нагибать) нагіна́ць; (гнуть) гнуць;
ло́дку клони́ло на́бок ло́дку хілі́ла (нахіля́ла, вярну́ла, схіля́ла) на бок;
ве́тер клони́л дере́вья ве́цер нагіна́ў (гнуў) дрэ́вы;
2.
клони́ть ко сну хілі́ць на сон;
я сра́зу догада́лся, к чему́ он кло́нит я адра́зу здагада́ўся, куды́ ён гне (хі́ліць);
он кло́нит разгово́р к тому́, что́бы… ён вядзе́ (кіру́е, ве́рне) размо́ву да таго́, каб…;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)