источи́ть​III сов.

1. (заставить течь, пролить) книжн., уст. вы́ліць;

2. (выделить из себя, испустить) вы́дзеліць, разлі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)