Verbum

изумле́ние здзіўле́нне, -ння ср.;

в изумле́нии у здзіўле́нні;

досто́йный изумле́ния які́ здзіўля́е;

к велича́йшему изумле́нию на вялі́кае здзіўле́нне;

от изумле́ния ад здзіўле́ння;

приводи́ть, привести́ в изумле́ние дзіві́ць, здзіві́ць, выкліка́ць, вы́клікаць здзіўле́нне;

приходи́ть, прийти́ в изумле́ние дзіві́цца, здзіві́цца;

с изумле́нием са здзіўле́ннем;