извраще́ние ср.

1. (действие) перакру́чванне, -ння ср.; скажэ́нне, -ння ср.; скрыўле́нне, -ння ср.; см. искази́ть, искажа́ть;

2. (искажение) скажэ́нне, -ння ср.; (искривление) скрыўле́нне, -ння ср.;

3. (противоестественное отклонение, ненормальность) ненарма́льнасць, -ці ж.; парушэ́нне, -ння ср.; см. извращённость;

извраще́ние и́стины скажэ́нне і́сціны;

вкусовы́е извраще́ния, извраще́ния вку́са скажэ́нне (ненарма́льнасць) сма́ку (сма́кавых адчува́нняў);

идеологи́ческие извраще́ния ідэалагі́чныя скажэ́нні;

извраще́ние обме́на физиол. парушэ́нне абме́ну;

полово́е извраще́ние палава́я ненарма́льнасць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)