зна́ющий
1. прич. які́ (што) ве́дае;
2. прил. (образованный) адукава́ны; (сведущий) дасве́дчаны; (опытный) спрактыкава́ны; (умелый) уме́лы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)