единомы́шленник

1. аднаду́мец, -мца м., аднамы́снік, -ка м.;

2. (сообщник) супо́льнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)