дровяни́к
1. уст. (торговец дровами) дрывя́нік, -ка́ м.;
2. (место для дров) разг. дрыво́тнік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)