гром прям., перен. гром, род. гро́му м.,

◊

(как) гром среди́ я́сного не́ба (як) гром сяро́д я́снага не́ба;

мета́ть громы и мо́лнии дава́ць перуно́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)