градI прям., перен. град, род. гра́ду м.;

пот ка́тится градом пот ко́ціцца гра́дам;

град поби́л рожь град збіў жы́та;

град упрёков град папро́каў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)