глота́ть
◊
глота́ть во́здух глыта́ць паве́тра;
глота́ть слёзы глыта́ць слёзы;
глота́ть слова́ глыта́ць сло́вы;
глота́ть слю́нки глыта́ць слі́нку.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
глота́ть
◊
глота́ть во́здух глыта́ць паве́тра;
глота́ть слёзы глыта́ць слёзы;
глота́ть слова́ глыта́ць сло́вы;
глота́ть слю́нки глыта́ць слі́нку.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)