везти́ несов.

1. ве́зці;

2. безл., разг. шанцава́ць, шчаслі́віцца, шча́сціць;

ему́ всегда́ везёт яму́ заўсёды шанцу́е (шчаслі́віцца, шча́сціць);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)