блиста́ть несов.

1. (издавать блеск) блішча́ць; (время от времени) блі́скаць; (сиять) ззяць; (сверкать) зіхаце́ць;

2. перен. (отличаться) вызнача́цца;

блиста́ть красноре́чием вызнача́цца красамо́ўствам; см. блесте́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)