безде́йствующий
1. прич. які (што) бяздзе́йнічае, які́ (што) не працу́е; які́ (што) не ро́біць; см. безде́йствовать;
2. прил. бяздзе́йны, нядзе́йны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)