застукать

I совер. (застучать) застукаць

II совер.

1) (захватить врасплох) прост. застукаць

застукать (застигнуть) вора на месте преступления — застукаць (застаць) злодзея на месцы злачынства

2) (убить ударами) прост. забіць, затаўчы

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)