выжить

I совер.

1) выжыць

больной выжил — хворы выжыў

2) (пробыть некоторое время в тяжёлых условиях) разг. выжыць, выбыць

выжить из ума — выжыць з розуму

(впасть в детство) здзяцінець

II совер. разг. выжыць

выжить из дому — выжыць з дому

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)