веление

ср. наказ, -зу муж.

(приказ) загад, -ду муж.

(распоряжение) распараджэнне, -ння ср.

по велению долга — як кажа абавязак, па абавязку

па щучьему веленью — па шчупаковай волі, цудам

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)