Verbum

утверждать

несовер.

1) уст. (устанавливать) устанаўліваць, усталёўваць

(укреплять) умацоўваць, угрунтоўваць

(закреплять) замацоўваць

утверждать принципы чего-либо — устанаўліваць (усталёўваць) прынцыпы чаго-небудзь

2) (признавать окончательным) зацвярджаць

(скреплять) сцвярджаць

утверждать повестку дня — зацвярджаць парадак дня

утверждать в должности — зацвярджаць на пасаду

утверждать договор подписью — сцвярджаць (зацвярджаць) дагавор подпісам

3) (заставлять убедиться) умацоўваць, пераконваць

утверждать кого-либо в каком-либо мнении — умацоўваць чыю-небудзь думку

4) (настойчиво доказывать) сцвярджаць

(говорить) казаць, гаварыць

(уверять) упэўніваць, пераконваць

вы утверждаете, что видели его — вы сцвярджаеце (кажаце, гаворыце, упэўніваеце), што бачылі яго