управиться

совер. разг.

1) (кончить работу, справиться с работой) управіцца, ухадзіцца

управиться с работой — управіцца (ухадзіцца) з работай

2) (одолеть) справіцца, управіцца

с ним никак не управишься — з ім ніяк не справішся (не ўправішся)

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)