упираться

1) в разн. знач. упірацца

упираться лбом в стенку — упірацца лбом у сцяну

всё это дело упирается в недостаток времени — уся гэта справа ўпіраецца ў недахоп часу

2) перен. разг. упірацца

(упрямиться — ещё) упарціцца, наравіцца, натурыцца

3) страд. упірацца

утароплівацца

см. упирать 1, 2

упираться руками и ногами — упірацца рукамі і нагамі

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)