упирать

несовер.

1) упіраць

упирать руку в бок — упіраць руку ў бок

2) перен. (глаза, взор) разг. упіраць

утаропліваць

3) перен. (настоятельно указывать, подчёркивать значение) разг. рабіць упор, упіраць

падкрэсліваць

упирать на сходство явлений — рабіць упор (упіраць) на падабенства з’яў, падкрэсліваць падабенства з’яў

4) (красть) прост. перці

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)