улыбаться

несовер.

1) усміхацца

он весело улыбался — ён весела ўсміхаўся

2) перен. (благоприятствовать) разг. спрыяць

жизнь, судьба ему улыбались — жыццё, доля яму спрыялі

3) перен. (нравиться) разг. падабацца, быць да спадобы

(привлекать) вабіць

это мне улыбается — гэта мне да спадобы (падабаецца)

ему это не улыбается — яго гэта не вабіць, яму гэта не падабаецца (не да спадобы)

4) перен. (предстоять) мецца (мець), быць

(предвидеться) прадбачыцца

(выпадать) выпадаць

счастье не часто улыбалось ему — шчасце не часта выпадала яму

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)