укор

муж. дакор, -ру муж., дакаранне, -ння ср.

(попрёк) упіканне, -ння ср., папіканне, -ння ср.

(упрёк) упікі, -каў мн., упіканне, -ння ср.

закід, -ду муж.

посмотреть с укором — глянуць з дакорам (дакараннем)

укоры совести — дакоры сумлення

не в укор будь сказано — не ў дакор кажучы

не хочу слушать твоих укоров — не хачу слухаць тваіх упікаў (упіканняў, папіканняў)

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)