Verbum

уходить

I несовер.

1) (идти) ісці

(выходить) выходзіць

(отходить) адыходзіць

(отдаляться) адыходзіцца

(заходить) заходзіць

(направляться) накіроўвацца, падавацца

(исчезать) знікаць

(покидать) пакідаць

(переставать заниматься чем-либо, делать что-либо, быть кем-чем и т.п.) пераставаць быць (займацца, рабіць што-небудзь и т.п.)

2) (убегать, скрываться, спасаться) уцякаць

(избегать) пазбягаць, унікаць

(уклоняться) ухіляцца

(избавляться) пазбаўляцца

(отделываться) адчэплівацца, адкарасквацца

3) (не препятствовать, сторониться) сыходзіць, саступаць

4) (расходоваться) ісці, выходзіць

(тратиться) быць выдаткаваным, быць страчаным

(пропадать) прападаць

(вытекать — о жидкостях) разг. выцякаць

(при кипении) бегчы

5) (углубляться) паглыбляцца

6) (проходить — о времени) праходзіць, мінаць

7) (о часах) спяшацца

см. уйти

8) (простираться, тянуться) ісці, цягнуцца

дорога уходила вдаль — дарога ішла ў далечыню, дарога цягнулася далёка

II совер. прост.

1) (изнурить) уходаць, змардаваць, знясіліць

2) (рубить, погубить) уходаць

загубіць, замардаваць, збаёдаць

3) (промотать) уходаць

уходили сивку крутые горки погов. — быў конь, ды з’ездзіўся, уходалі сівага крутыя горкі