уголок

1) (место, где сходятся две внешние стороны предмета) ражок, -жка муж.

(дома) вуглік, -ка муж.

на уголке стола — на ражку стала

постоять на уголке — пастаяць на ражку

2) (помещение) куток, -тка муж.

красный уголок — чырвоны куток

ленинский уголок — ленінскі куток

уголок живой природы — куток жывой прыроды

3) (внутри здания) куток, -тка муж., куточак, -чка муж.

сесть в уголок — сесці ў куток (куточак)

свой уголок — свой куток

4) перен. (отдалённая, глухая местность) куток, -тка муж.

глухой уголок — глухі куток

уютный (укромный, тихий) уголок — утульны (зацішны) куток (куточак)

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)