убежать

совер.

1) пабегчы

(выбежать) выбегчы, мног. павыбягаць

(отбежать) адбегчы, адбегчыся

(забежать) забегчы

дети убежали в лес — дзеці пабеглі ў лес

она оделась и убежала из комнаты — яна апранулася і выбегла (пабегла) з пакоя

он убежал в сторону — ён адбегся ўбок

он убежал слишком далеко — ён забег вельмі далёка

2) (уйти тайком, спастись бегством) уцячы, мног. паўцякаць

(сбежать) збегчы

убежать из тюрьмы — уцячы (паўцякаць) з турмы

лошадь убежала — конь уцёк (збег)

3) (о молоке и т.п.) пабегчы

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)