целик
воен. цэлік, -ка муж.
1) уст., прост. (место без дорог) цалік, -ку муж.
2) горн. цалік, -ку муж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)