трепет

муж.

1) трапятанне, -ння ср.

дрыжанне, -ння ср.

матлянне, -ння ср.

мільганне, -ння ср., мігценне, -ння ср., трымценне, -ння ср.

заміранне, -ння ср.

біццё, -цця ср.

см. трепетать

2) (страх) страх, род. страху муж.

(ужас) жах, род. жаху муж.

наводить трепет на кого-либо — наганяць страх (жах) на каго-небудзь

3) (волнение) хваляванне, -ння ср.

ждём ваших гастролей с нетерпением и трепетом — чакаем вашых гастроляў з нецярпеннем і хваляваннем

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)