толк

I сущ.

1) (смысл) толк, род. толку муж., сэнс, род. сэнсу муж.

мало толку — мала толку (сэнсу)

что толку? — які толк (сэнс)?

с толком — з толкам (з сэнсам, з роздумам)

без толку — без толку (без сэнсу, без ладу)

2) (прок, польза) разг. карысць, -ці жен., толк, род. толку муж.

что из него толку? — якая з яго карысць?

из этого будет толк — з гэтага будзе толк

3) ед. нет (разговоры) гаворка, -кі жен.

(слухи) чуткі, -так, ед. чутка, -кі жен.

(молва) погаласкі, -сак, ед. погаласка, -кі жен.

(сплетни) плёткі, -так, ед. плётка, -кі жен.

положить конец толкам — спыніць розныя гаворкі (плёткі)

4) (мнение, суждение) уст. думка, -кі жен., меркаванне, -ння ср.

взять в толк — дабраць розуму, зразумець

понимать (знать) толк — знацца (на чым-небудзь), (разбираться) разбірацца (у чым-небудзь)

не добиться толку — не дабіцца толку

сбить (сбиться) с толку — збіць (збіцца) з толку (з панталыку)

II межд. разг. штурх, штурхель

толк ногой — штурх (штурхель) нагой

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)