становой

I прям., перен. (центральный, главный) станавы

становой хребет перен. — станавы хрыбет

II уст.

1) прил. станавы

становой пристав — станавы прыстаў

2) сущ. станавы, -вога муж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)