совершенный
I 1) (обладающий совершенством) дасканалы2) (полный, несомненный, окончательный) поўны, канчатковы
(абсолютный) абсалютны
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)
совершенный
I 1) (обладающий совершенством) дасканалы2) (полный, несомненный, окончательный) поўны, канчатковы
(абсолютный) абсалютны
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)