сопровождать
несовер.
1) суправаджаць
сопровождать арестованных — суправаджаць арыштаваных
2) перен. (сопутствовать) адбывацца (пры чым), адбывацца адначасова (з чым), ісці (адбывацца) поруч (з чым), суправаджаць (што), спадарожнічаць (чаму)
происшествие сопровождали следующие обстоятельства — здарэнне адбывалася пры наступных акалічнасцях
успех сопровождает все концерты хора — поспехам карыстаюцца ўсе канцэрты хору
3) (прилагать) офиц. дадаваць, далучаць (да чаго)
заявление необходимо сопровождать соответствующими документами — да заявы неабходна дадаваць (далучаць) адпаведныя дакументы
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)