случиться

I совер.

1) здарыцца, выпасці

2) (встретиться) трапіцца, надарыцца

(прийтись) давесціся

(оказаться) трапіцца

(быть, иметься) быць

случился здесь друг — трапіўся тут друг (сябар)

случилось заночевать в поле — давялося (выпала) заначаваць у полі

II совер. (о животных) злучыцца, спаравацца

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)