скупой
1) прил. прям., перен. скупы
он до крайности скуп — ён да крайнасці (страшэнна) скупы
из окна лился скупой свет лампы — з акна лілося скупое святло лямпы
2) сущ. скупы, -пога муж.
скупой теряет вдвойне посл. — скупы два разы траціць (гіне)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)