щекотать

I несовер. прям., перен. казытаць

у меня в горле щекочет — у мяне ў горле казыча

щекотать чьё-либо самолюбие — казытаць чыё-небудзь самалюбства

II несовер. (о птицах) шчабятаць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)