ронить
несовер. обл. (лес, деревья) сячы, валіць
(об одном дереве — ещё) спускаць
ронить слёзы нар.-поэт. — плакаць
ронить слова нар.-поэт. — гаварыць, вымаўляць
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)